Dyr: "Od tej chwili nie jesteśmy już waszymi nauczycielami..."
Smutne.. (naprawde)
Dyr: "...Jesteśmy teraz przedstawicielami państwowej komisji egzaminacyjnej."
Powiało grozą...
(Tęsknię....)
Pierwsze kwiaty pokazały się już na ich gałęziach..
Jak byłam mała uwielbiałam na nie patrzeć..
Czekałam aż tylko pękną pierwsze pąki..
A teraz jakoś mi zbrzydły..
Tak same z siebie..
Na biurku 7 tulipanów..
Każdy inny..
Obok bukiecik stokrotek, dzwonków i niezapominajek..
I tylko Ciebie do pełni szczęścia brakuje...
Tęsknię....
Już słyszę jej kroki w oddali..
Powoli, lecz stanowczo nadchodzi..
Wszystko cichnie..
Świat ciemnieje pod pierzyną chmur..
Stąpa coraz głośniej..
Ludzie uciekają w popłochu do domów..
A ja siedzę na balkonie i czekam na pokaz..
Pokaz siły i subtelności natury..
Każdy grzmot wywołuje dreszcz..
Dreszcz, który przenika do samego wnętrza..
Jest jak Twój wzrok pieszczący moją skórę..
Chciałabym, byś usiadła obok, na balkonie..
I wtulona obserwowała ze mną niebo..
Tęsknię....
Miło jest powrócić do zakurzonych płyt..
Zaczynam słyszeć to, czego nie słyszałam wcześniej..
Dlatego dedykuję wszystkim Wam tą piosenkę..
(Głównie maturzystom, ale nie tylko)
I biorę się za naukę, bo czas nie oszczędza..
"From the darkness I walk into the light
From the day I walk into the night
From the shadows I will appear
With a message for all who will hear
For the weak of heart
I will be strong
To the defenders of faith
I will belong
till the last of us fight till we die
till keys of the kingdom are mine
All stand together for the world to see
Now the time is right to live out all our dreams
Say the words forever your strenght will never leave
If you want to win the fight say I believe
(...)
If you want to win tonight
Say I believe!.."
(Tęsknię........)